Header image

Expositie Arcadië bij Foto21 Bredevoort

BREDEVOORT - Arcadië heeft een dubbele betekenis. Het meest bekende is het Arcadië als een utopisch land vol bloemen, fruit en bossen, helder water, vogelzang en een eeuwige zomer. Al in de klassieke oudheid maakten deze elementen deel uit van een ideaal-landschap dat er ooit moet zijn geweest in een verloren Gouden Tijd aan het begin van de geschiedenis van de mensheid. De tweede betekenis is bijna tegenovergesteld, het Arcadië als een wreed en ruig landschap, droog en dor met woeste overstromingen. Een archaïsch land waarbij de nadruk ligt op het amorele gedrag van haar bewoners. Amoreel in de betekenis van geen moraal hebbend. Niet als verwerpelijke eigenschap maar als iets dat gewoonweg niet aanwezig is.

Leden van het Oostgelders Fotografen Collectief hebben zich voor deze tentoonstelling laten inspireren door één of beide betekenissen van Arcadië.

Speciaal voor deze expositie is nieuw werk gemaakt.

De fotografen zijn: Marion Bauhuis, Grietje Bouman, Stan Kerlen, Joop Koopmanschap,

Gerrit Korn, Wim Peeters, Ellen Sessink, Peter van Tuijl en Dinie Wikkerink.

De tentoonstelling wordt zondag 30 oktober om 14.30 uur geopend door de dichtergroep Hipp en jazz musicus Bert Weevers

Marion Bauhuis

Surrealistische en hallucinerend tweeluiken van een woest en eenzaam Arcadië.

Onheilspellend. Macabere sprookjes.

Dreigend geborgen en stilstand in beweging.

Deze fotobeelden zijn geïnspireerd op gedichten van Sylvia Plath.

 

Grietje Bouman

Droomland en Klatergoud.

 

Stan Kerlen

Verbeeldende beelden.

Beïnvloed door de misère in de wereld om ons heen heeft Kerlen gekozen voor de schaduwzijde van Arcadië.

Beelden die geen plezier en schoonheid uitstralen maar de rauwe kant verbeelden.

 

Joop Koopmanschap
ARCADIË  Landschap op de Peloponnesus, in de literatuur voorgesteld als het land van onschuld en vrede." Nu voorgesteld als een mythische wereld bestaande uit: een onderwereld, bovenwereld en een tussenwereld. Een wereld die ieder buitensluit en van elkaar vervreemd. Arcadië, de wereld waarin we ons nu bevinden.

Gerrit Korn

In 2015 ontstond de dwingende behoefte kindermisbruik in de vorm van een aanklacht te verwoorden en de langdurige emotionele gevolgen te verbeelden.

Op de expositie als installatie weergegeven. Het is ook in boekvorm te zien.

 

Wim Peeters

Arcadië: we kennen het als de paradijselijke plek waar bloemen geuren en vogels fluiten en waar een altijd bovenromantische sfeer heerst. Minder bekend is het Arcadië waar de oorspronkelijke bewoners als beesten tekeer gingen en alleen vanuit hun onderbuikgevoel dachten en handelden. Het huidige Arcadië is onze beleefde werkelijkheid waarin we ploeteren en waar we onze bovennatuurlijke aspiraties proberen te verwezenlijken. In alles weten we ons te vinden in het grote verlangen naar en botsen we met de onhaalbaarheid ervan. Het verduren in al zijn hoedanigheden is de rode draad die Wim Peters in het fotowerk laat zien.

Het fotowerk heeft als titel De mobilisatie van Arcadië naar een essaybundel met de gelijknamige titel van Stefan Hertmans.

Zoals in al zijn werk zijn de fotowerken samengesteld uit een hoeveelheid fotobeelden en zodanig verwerkt dat er een eigen werkelijkheid ontstaat. Via schetsen, verzamelingen en een zoektocht naar het onherkenbare een plaats te geven naast bestaande zekerheden wordt een wereld vormgegeven. Teksten vertellen naast het fotowerk een eigen verhaal. Samen zijn ze sterk genoeg om de vaak raadselachtige inhoud te ontmaskeren.

 

Ellen Sessink

Door het landschap " in te pakken" heeft Sessink een nieuwe wereld gecreeerd.

In haar Arcadie moet ze zich kunnen verbergen en de stilte voelen als ook haar weg kunnen vervolgen in het onbekende, de uitdaging.

 

Peter van Tuijl

Arcadië: een contradictie

Het arcadia -in de klassieke opvatting geassocieerd met de hof van Eden of een lieflijk romantisch landschap waar het goed toeven is- bestaat al lang niet meer en is verloren gegaan door armoede, tegenstellingen, oorlogen en geweld. Daarin doolt de kwetsbare, beschadigde of ontheemde  mens, Tegelijkertijd trekt de Westerse mens zich terug in zijn eigen Arcadië. Velen realiseren een eigen 'droomwereld'; een microwereld waarin de menselijke maat geldt en beschermend is voor het leven.

 

Dinie Wikkerink

Licht is het belangrijkste onderwerp in het werk van Wikkerink. Voor de verbeelding van Arcadië neemt ze dit thema ook als belangrijkste uitgangspunt. Naast haar interieurbeelden zijn natuur foto's van grassen opgenomen in de serie. De combinatie van de beelden roepen een sfeer op van  herinnering, het licht van de kinderjaren, haar Arcadië. 

 



Ander nieuws