Header image

Wereldtoppers bij afscheid Loes Gunnewijk

EIBERGEN – Het is tekenend voor haar populariteit in het peloton. Tal van regelrechte toppers uit het vrouwenwielrennen waren gisteren naar de Achterhoek afgereisd om de laatste wedstrijdmeters mee te maken van Loes Gunnewijk. Het mag geen verrassing heten dat de geboren Rekkense in haar afscheidswedstrijd zegevierend over de meet kwam.

Het werd een afscheid met een lach en een enkele traan. Aanvankelijk wilde de renster, groot geworden bij wielervereniging De Stofwolk in Eibergen, aan het eind van dit seizoen stoppen. Maar toen ze merkte dat ze door de nasleep van een blessure dit laatste jaar niet meer haar gewenste niveau kon bereiken, besloot ze met onmiddellijke ingang haar carrière te beëindigen.

Haar palmares in haar vijftien jaar tellende loopbaan is meer dan indrukwekkend. Ze werd nationaal kampioene op zowel de weg als in de tijdrit, ze schreef grote internationale wedstrijden op haar naam, reed negen wereldkampioenschappen, maar bovenal maakte ze deel uit van de equipe die Marianne Vos aan haar Olympische titel hielp.

Die hele Olympische ploeg - Marianne Vos, Ellen van Dijk en Annemiek van Vleuten – was gisteren samen met Loes’ teamgenoten van het Australische Orica Greenedge van de partij om de Rekkense uit te zwaaien.

Na eerst een toertocht ‘s ochtends, waaraan iedereen kon deelnemen, over Loes’ favoriete trainingsparcours door de Achterhoek volgde de afsluitende wedstrijd op de wielerbaan van De Stofwolk, het parcours waar Loes in haar jongere jaren voor het eerst serieus kennis maakte met de wedstrijdsport. Na een wedstrijd met tal van ontsnappingen was het uiteindelijk de Rekkense die met een splijtende demarrage de aanzet gaf tot een drie rensters tellende kopgroep, onder wie Marianne Vos. In de laatste ronde wist Loes te ontsnappen, waarna ze naar de overwinning soleerde. Nadat ze werd onderscheiden door de wielerbond KNWU bedankte ze na afloop iedereen die van betekenis was in haar carrière. Waarbij ze toch even moest vechten tegen de tranen.

Marianne Vos kampt momenteel met een blessure, maar wilde per se aanwezig zijn tijdens het afscheid van Loes: "Loes is ook voor mijn carrière van groot belang geweest. Als we de Giro rijden bijvoorbeeld focus ik me helemaal op zo’n wedstrijd en vergeet ik de rest van de wereld. Je hebt op zulke momenten een wegkapitein nodig: iemand nodig die het overzicht houdt en de lijnen uitzet. Loes is zo iemand. Het is niet voor niets dat deze Australische ploeg haar zo graag wilde inlijven en van ons wist af te pikken.”

Loes zelf weet nog niet hoe haar toekomst eruit ziet. Al weet ze al wel dat die waarschijnlijk iets met sport te maken gaat hebben. "Ik heb immers een sportopleiding genoten. Dus het zal wel iets in die richting worden. De wielersport? Wie weet. Ik draag de wielersport een warm hart toe en als ik me daar op de een of andere manier verdienstelijk voor kan maken, dan doe ik dat graag.”



Ander nieuws